معرفی بندر امام حسن (ع) و اهمیت آن در اقتصاد کشور

موقعیت بندر امام حسن (ع)

بندر امام حسن (ع)، بندری است در شهر امام حسن، بخش امام حسن (ع)، از توابع شهرستان دیلم در شمال استان بوشهر و در جنوب ایران.

وجه تسمیه آن به خاطر دفن امامزاده حسن، از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است. این شهر بین بندر گناوه و بندر دیلم، در محل بندر باستانی سینیز در کناره خلیج فارس قرار گرفته ‌است. مردم این شهر به زبان لری جنوبی تکلم می کنند و اکثرا از سادات امام زاده حسن محسوب می شوند.

بندر امام حسن کوچک است، اما نقشی استراتژیک را در جنوب کشور ایفا می کند. این بندر کوچک نقش مهمی در صادرات نفت استان بوشهر داشته به طوری که روزانه ده ها کشتی ایرانی و خارجی در این بندر پهلو می گیرند.

شغل اکثر ساکنان شهر امام حسن ماهیگیری است، عده ای نیز در شرکت نفت این شهر مشغول هستند و امرار معاش آن ها وابسته به طلای سیاه است. بهرگان یکی از چهار مناطق نفتی ایران در شهر امام حسن قرار دارد.

منطقه بهرگان در بندر امام حسن، در جنوب ایران و درشمال استان بوشهر بین بندر گناوه و بندر دیلم قرار گرفته است. با اکتشافات در خلیج فارس در اواسط دهه ۱۳۳۰و فعال شدن شرکت نفت سیریپ ایتالیا استخراج نفت برای اولین بار از این منطقه آغاز گردید. در سال ۱۳۳۶ قراردادی به منظور اکتشافات و تولید نفت بین شرکت نفت ملی ایران (طرف اول) و شرکت سهام ایتالیا اجیپ مینرا (طرف دوم) منعقد شد. به این ترتیب شرکت سهامی نفت ایران و ایتالیا به وجود آمد و طی ۲۳ سال فعالیت این شرکت، سه میدان هندیجان، بهرگانسر و نوروز در دریای خلیج فارس و در خشکی میدان های ریگ شروم (ناحیه زاگرس) کشف شد.

(میدان های نفتی هندیجان، بهرگانسر، نوروز و سروش از میادین نفتی بهرگان به شمار می روند که در محدوده مسئولیت شرکت نفت فلات قاره ایران قرار دارند).

بیشتر بخوانید:

معرفی منطقه آزاد اقتصادی تجاری چابهار

بارنامه دریایی

اهمیت بندر امام حسن و منطقه بهرگان

منطقه استراتژیک بندر امام حسن  و منطقه بهرگان از آن جهت است که  شامل چندین سکوی پلاتفورم نفتی است و همچنین حداقل حدود پنجاه حلقه چاه نفت که روزانه از آنها نفت استخراج می شود. این نفت توسط لوله هایی به قطر ۳۰و۴۰ اینچ که در بستر دریا نهفته اند به ساحل بندر امام حسن و منطقه نفتی بهرگان است منتقل شده ودر ساحل نمک زدایی و آماده صادرات به پایانه سورنا می شوند. سورنا در چند کیلومتری بندر امام حسن قرار دارد و از آن جا از طریق دریا به کشورهای طرف قرارداد با ایران تحویل داده می شود.

میدان نفتی بهرگانسر:

منطقه بهرگانسر، قدیمی‌ترین منطقه نفتی دریایی ایران به شمار می‌آید. اولین چاه اکتشافی این میدان در سال ۱۳۳۸ حفر شد و میدان نفتی بهرگانسر در سال ۱۳۴۰ بعنوان اولین میدان نفتی دریائی خلیج فارس با مشارکت شرکت آجیپ ایتالیا کشف شد و بهره برداری از آن از سال ۱۳۴۱ آغاز گردید.

میدان نفتی هندیجان:

این میدان نفتی از میدان ‌های نفتی ایران در حوضه خلیج فارس و در ۵۵ کیلومتری غرب منطقه بهرگان قرار دارد. هم اکنون با متوسط تولید روزانه ۳۰ هزار بشکه نفت خام، در حال تولید است.[۱] سال ۱۹۶۷ میلادی وجود نفت در این منطقه ثابت شد

میدان نفتی نوروز:

میدان نفتی نوروز به وسعت ۳۰۰ کیلومترمربع در میان میدان ‌های بهرگانسر و اردشیر جای گرفته ‌است.

میدان نفتی سروش:

از میدان‌های نفتی ایران در خلیج فارس و در ۸۳ کیلومتری جنوب غربی جزیره خارگ، قرار دارد. این میدان در فاصله ۱۱۰ کیلومتری از منطقه بهرگان واقع شده‌ است که در طول جنگ تحمیلی به دفعات مورد تهاجم و بمباران قرار گرفت و به دلیل خسارات وارده، تولید نفت از این میدان متوقف شد. عملیات نوسازی و توسعه آن در اواخر سال ۱۳۸۷ آغاز شد. هم اکنون این میدان با بیش از ۱۵ میلیارد بشکه نفت در جای اولیه، از میدان ‌های بزرگ نفتی غرب خلیج فارس به شمار می‌ رود.

درباره بندر تاریخی سینیز

در میانه دو بندر مهروبان و گناوه در بندر دیلم محوطه تاریخی و دیدنی بندر سینیز (شینیز) قرار دارد که یکی از آثار تاریخی عصر ساسانیان بود که در بخش امام حسن کنونی قرار گرفته است. سینیز در گذشته‌ های دور بندری آباد و پر رونق بود که با شورش قرمطیان در سال ۳۲۱ ویران شد و دیگر نتوانست به دوران اوج خود بازگردد. در این بندر تاریخی بقایای در هم تنیده ای از حصار خانه‌ها، سنگ‌های دریایی، آب انبار و چاه‌هایی قرار دارد که از گذشته پرشکوه آن حکایت دارد. پارچه‌های سینیزی از شهرت بالایی برخوردار بوده و به نقاط مختلف صادر می‌ شده است. امروزه در گوشه و کنار بندر امام حسن، بقایایی از این محوطه تاریخی را می‌توان دید که بخش زیادی از آن در دل خاک نهفته است.

به گفته اهالی وجه تسمیه شینیز از نام شی ناز است  که زمانی حاکم این منطقه بوده و شونوز و شهنواز از دیگر نام های تاریخی این منطقه است.