هر آنچه که باید درباره حمل بار بین شهری بدانید!

تعریف حمل بار بین شهری

حمل و نقل کالا به صورت کلی عبارت است از جابجایی کالا، اجناس و سایر اقلام دیگر. این جابجایی می تواند در داخل مرزهای یک کشور باشد و از استانی به استان دیگر و شهری به شهر دیگر صورت بگیرد یا می تواند در ورای مرزها و جابجایی کالا بین کشورها باشد. در صورتی که حمل بار بین شهرها و استان های یک کشور و در داخل مرزهای همان کشور صورت گیرد، به آن حمل و نقل داخلی گفته می شود، اما در صورتی که کالا و بار از یک کشور به کشور دیگر ارسال شود ( البته با رعایت قوانین و مقررات حاکم بر آن)، حمل و نقل بین المللی شکل می گیرد.

علاوه بر تفاوت بین حمل و نقل بین المللی کالا و حمل بار بین شهری، بین حمل بار و حمل و نقل شخصی و عمومی که برای جابجایی انسان از یک نقطه به نقطه دیگر صورت می گیرد نیز تفاوت هایی وجود دارد. در حمل بار آنچه مهم تلقی می شود مجوز حمل و نقل کالا، مدارک لازم و قوانین گمرکی و همچنین ابعاد، جنس و وزن کالا است، اما در حمل و نقل عمومی انسان، طراحی وسیله نقلیه به منظور اعمال استاندارد های لازم  در آن برای تعداد مسافران و میزان باری که حمل می کنند مورد بررسی و توجه قرار می گیرند.

تعریف شرکت حمل و نقل داخلی

صنعت حمل و نقل چه در داخل مرزهای یک کشور (حمل و نقل داخلی) و چه بین کشورهای مختلف (حمل و نقل بین المللی) توسط شرکت های حمل و نقل انجام می گیرد. در این میان یک شرکت حمل و نقل داخلی، شخصیت حقوقی است که به منظور تصدي عملیات حمل ونقل بین شهري کالا در محدوده معین شهرستانی، استانی، سراسري تشکیل شده و از اداره کل استان پروانه فعالیت دریافت می نماید. برای تاسیس اینگونه شرکت ها قوانین و ضوابطی وجود دارد.

انواع روش های حمل کالا و بار بین شهری

حمل و نقل جاده ای کالا

حمل و نقل جاده ای بین شهری عبارت است از جابجایی بار از یک شهر به شهری دیگر از طریق جاده های مواصلاتی بین شهرها و استان ها در داخل مرزهای همان کشور. حمل و نقل جاده ای یکی از قدیمی ترین راه های حمل بار و کالا می باشد که از نظر قیمت و سرعت جهت حمل بسیاری از کالاها مناسب است. به عنوان چند نمونه از این سرویس ها می توان استفاده از کامیون یخچالی و محمولات حجیم، ترانزیت کالا و ارسال کالا به صورت Door To Door را نام برد. البته باید گفت در حمل و نقل جاده ای نمی توان حجم زیادی بار را جابجا کرد.

عوامل زیادی در روش حمل بار جاده ای اثرگذار است از جمله: وضعیت آب و هوا و ترافیک جاده ای که تاثیر بسیار زیادی در سرعت عمل و دقت و امنیت این حمل و نقل دارد. همچنین سیاست هایی مانند عوارض جاده ای، امور مالیاتی و مالیات سوخت در حمل بزرگراهی شامل فعالیت هایی است که کنترل سیستم حمل و نقل را انجام می دهند.

حمل و نقل دریایی کالا

حمل و نقل دریایی به جابجایی کالا به وسیله قایق، کشتی و سایر شناورها از روی دریا، اقیانوس، دریاچه، کانال و رودخانه گفته می شود. این روش بیشتر برای حمل و نقل بین المللی کاربرد دارد و می توان گفت عمده ترین شیوه حمل کالاها در سطح بین المللی، حمل دریایی است.

روش حمل و نقل دریایی سریع تر از روش حمل و نقل جاده ای بین بنادر و سواحل صورت می گیرد و برای کشورهایی که از سواحل زیادی برخوردارند مناسب است. البته هزینه جابجایی کالا و بار در این روش بالاتر از روش جاده ای است و نیازمند ایجاد زیرساخت های مناسب در این کشورهاست، زیرساخت هایی چون بنادر و حوضچه های آن، تجهیزات مربوط به بارگیری و تخلیه و همچنین حضور نهادهایی چون گمرک و وضع قوانین و مقررات حمل و نقل دریایی.

حمل و نقل ریلی بار

همانطور که از نامش پیداست، حمل و نقل بار بین شهری ریلی از طریق خطوط ریلی و راه آهن در یک کشور صورت می گیرد. در این روش بار و کالا از طریق خطوط راه آهن از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می شوند. شرکت حمل و نقل ریلی به شخصیت حقوقی گفته می شود که توسط اشخاص حقیقی و حقوقی با گرفتن مجوز، از شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران تاسیس می گردد و با تأمین ناوگان لوکوموتیو و یا واگن مورد نیاز، به منظور جابجایی کالا،مسافر اقدام می نماید.

حمل و نقل هوایی بار

این روش گران ترین و در عین حال سریع ترین روش حمل و جابجایی بار از یک نقطه به نقطه دیگر است. این روش بیشتر برای کالاهای گران قیمت، با حجم کم و سبک یا کالاهایی که باید به سرعت منتقل شوند صورت می گیرد. در این عصر که زمان ارزش فراوانی دارد و صرفه جویی در آن بسیار با اهمیت تلقی می شود، حمل و نقل هوایی به شدت مورد استقبال قرار گرفته است که البته این امر وظایف ارگان ها و نهادهای مرتبط با صنعت حمل و نقل هوایی را بیش از پیش مهم تر جلوه می دهد. به طوری که

حمل و نقل مرکب

گاهی برای حمل کالا از مبدا به مقصد ناگزیر به استفاده از چند روش حمل و نقل با هم می شویم که به آن حمل و نقل مرکب می گویند. چرا که امکان استفاده از یک روش وجود ندارد. جزیره ای را در نظر بگیرید که قرار است به عنوان نقطه مبدا از آن کالایی به تهران ارسال شود. در این میان ممکن است انبار خریدار و فروشنده با بندر و فرودگاه فاصله داشته باشد، لذا لازم است از کامیون نیز در کنار این روش های حمل استفاده کرد.

سخن آخر اینکه بدون صنعت حمل و نقل، تجارت و اقتصاد در هیچ جای دنیا و هیچ نقطه ای از کشورها معنا پیدا نمی کند. این نکته در مورد کشورمان نیز مصداق پیدا می کند. صنعت حمل و نقل و خدمات جانبی آن در شمار بخش هایی از اقتصاد ایران قرار می گیرند که سهم قابل توجهی در تولید و اشتغال دارند. به طوری که حدود ۶ درصد از جمعیت شاغل و ۷٫۸۶ درصد از تولید کل کشور در این بخش قرار دارد. به عنوان مثال بخش معدن کشور (از آنجا که ایران در زمینه معادن کشوری غنی و ثروتمندی محسوب می شود) اتکای زیادی به صنعت حمل داشته و صنعت حمل و نقل نیز شدیدا متکی به سایر بخش های صنایع و محصولات صنعتی است. بنابراین اتخاذ تدابیر و وضع قوانین و مقرراتی که بتواند گره گشای مشکلات در بخش حمل و نقل باشد بسیار لازم و ضروری بوده و باید مورد توجه دولتمردان و قانونگذاران باشد.

بیشتر بخوانید:

حمل و نقل بین المللی کالا و انواع آن